De anderhalvemeter samenleving met het Internet Of Things: social distancing deel 2

Na mijn vorige artikel over manieren waarop social distancing kan werken dankzij oplossingen die werken met het Internet of Things, kreeg ik enorm veel positieve reacties. Aangezien er nog veel meer manieren zijn waarop men ervoor kan zorgen dat we die onderlinge afstand bewaren, wilde ik er nog een tweede artikel aan wijden. Dus bij deze, deel 2 van de Social Distancing Met IoT serie.

Het is ergens stom toevallig dat de opkomst van de anderhalvemeter samenleving samenvalt met een ander cruciaal punt in de ontwikkeling van het Internet of Things: de uitrol van 5G in Nederland. Met 5G kunnen Internet of Things oplossingen sneller en beter gemaakt worden en doen zich ineens heel veel nieuwe kansen voor die eerst niet eens tot de mogelijkheden behoorden. Het lijkt erop dat intelligente machines, IoT en 5G op precies het juiste moment boven zijn komen drijven. Hier zie ik een paar belangrijke aanwijzingen voor.

Artificial Intelligence voor social distancing in de gezondheidszorg

Een belangrijke plek waarop de afstand bewaard dient te worden, is in de medische praktijk. Nu wordt er vaak gebeld met patiënten met niet-dringende problemen. Zo tracht men op afstand te helpen of de initiële triage uit te voeren. Het probleem is wel dat dit tot een forse overbelasting van telefoonlijnen leidt – en dat er nog te veel mensen zijn die de praktijk per se willen bezoeken. Dat terwijl de artsen het al druk genoeg hebben.

Een slim systeem, dat gebruik maakt van een vorm van kunstmatige intelligentie, zou hier een enorme uitkomst zijn. Hierbij is geen menselijke input meer nodig. In plaats daarvan kunnen patiënten mailen, chatten of bellen met een systeem dat slim genoeg is om de urgentie en juiste behandelmethode in te schatten. Zo kunnen patiënten gerustgesteld worden, voor het broodnodige ‘handje vasthouden’, maar ook kunnen symptomen snel en efficiënt geanalyseerd worden om tot een juiste diagnose te komen. Met behulp van allerlei sensoren – waaronder IoT thermometers en hartmonitors – kan de toestand van de patiënt ook op afstand nagekeken worden. Vervolgens kan er snel een juiste behandelmethode en eventueel de juiste medicatie bepaald worden.

Mocht het echt nodig zijn, kan een patiënt snel doorverwezen worden naar de juiste specialist. Deze krijgt van tevoren een volledige briefing van het systeem, zodat de persoonlijke contacttijd geminimaliseerd wordt. Als persoonlijk contact niet meer nodig is, zou een arts via het systeem goedkeuring kunnen geven voor bijvoorbeeld medicatie of een behandeltraject, dat vervolgens automatisch naar de patiënt verzonden wordt.

Zo bewaren we ook die afstand met social distancing in de medische praktijk terwijl we de assistentes telefonisch niet overbelasten – terwijl er genoeg aandacht besteed wordt aan de ‘overige zorg’, iets wat de laatste maanden vaak een punt van zorg is gebleken, waarbij mensen te veel wegbleven bij de dokter en zo cruciale diagnoses of problemen gemist werden.

Slimme social distancing oplossingen voor de retail

Ook in de retail kunnen er nog veel dingen veranderen om maar tot die magische anderhalve meter te komen. Te vaak wordt er nu nog gebruik gemaakt van wederom die befaamde duct tape, waarmee pijlen en looprichtingen worden aangegeven, of winkelmandjes die precies overeenkomen met het aantal mensen dat tegelijkertijd in de winkel mag zijn.

Er zijn echter meer manieren om dit te handhaven. In het vorige artikel noemde ik al de thermische camera’s, die een actief toelatingsbeleid in winkels en restaurant kunnen bieden, maar – als iemand eenmaal een normale temperatuur heeft – doen deze niets om de anderhalve meter te waarborgen. Behalve dan duidelijk in beeld laten zien dát het gebeurt.

De vraag die ik kreeg na aanleiding van het vorige artikel, was dus hoe we die afstand in winkels, restaurants en andere openbare ruimtes kunnen handhaven. Om nu alle bezoekers van zo’n social distancing armband te voorzien, lijkt wat vergezocht. Wat wél kan is deze technologie te verwerken in de beroemde mandjes. Een heftig vibrerend mandje als iemand te dichtbij komt kan een oplossing zijn, al ben ik bang dat dit in de praktijk zal betekenen dat je weinig rust hebt tijdens het winkelen.

Ook hier is een makkelijke oplossing de inzet van IoT oplossingen. Denk aan elektronische bewegwijzering, op de grond of op schermen, die iedere bezoeker op de ideale route door de winkel leidt. Drukke gangpaden kunnen zo tijdelijk afgesloten worden. Dit kan trouwens ook door middel van handheld-devices, bijvoorbeeld de eigen smartphone van bezoekers. Deze kan op ieder moment registreren hoeveel bezoekers er zijn en waar in de winkel zij zijn, om zo – aan de hand van het boodschappenlijstje – de beste route te bepalen.

Tegelijkertijd kan de winkel zelf ook meer doen om de drukte in gangpaden te verkleinen, door haar eigen personeel niet meer door de winkel te laten lopen om producten te tellen, spiegelen, of bij te vullen. Hier kunnen machines voor ingezet worden, die ook nog eens klanten kunnen helpen in het vinden van een bepaald product of het opvragen van de voorraad.

Ook het automatisch bijhouden van de voorraad kan hierdoor geautomatiseerd worden. Zo hoeven werknemers niet meer zelf te checken hoeveel, ik noem maar wat, wc-papier er nog op voorraad is. Ook kan dit systeem dan gekoppeld worden aan het bestelsysteem, waardoor er automatisch een nieuwe voorraad verstuurd wordt als de huidige voorraden bijna op zijn. Handig als mensen weer een nieuwe behoefte voelen om te hamsteren.

Door middel van zelfscannen en/of afrekenkiosks kan daarnaast het afrekenen een stuk eenvoudiger gemaakt worden. Men hoeft niet langer personeel in te zetten. Een machine kan de producten scannen, afrekenen, en eventueel zelfs tasjes uitgeven. Allemaal manieren waarop er minder personeel in de winkel rond hoeft te lopen en klanten dus meer ruimte hebben.

Mochten er toch nog teveel mensen in de winkel rondlopen, is er nog een manier – op online shoppen na. Mensen kunnen van tevoren hun bestelling plaatsen – telefonisch, per mail, of via het internet – en die bestelling wordt dan op het afgesproken tijdstip klaargezet in een kluis bij de parkeerplaats. Men ontvangt de tijdelijke code en kan zo de boodschappen inladen zonder ook maar een persoon tegen te komen.

Voor restaurants en hotels kan een soortgelijk systeem geïntroduceerd worden. Hierbij kunnen mensen bijvoorbeeld door een automatisch systeem hun tafel of kamer gewezen worden; kunnen ze bestellen via hun smartphone of andere slimme devices; en kan er na afloop bij een kiosk afgerekend worden. Alles wat ze nodig hebben – de hotelkamer sleutel, bijvoorbeeld – kan wederom via een kluis of codeslot geleverd worden.

Als de tijden ook nog wat gevarieerd worden, waardoor er zo min mogelijk mensen tegelijk arriveren en je aan een bepaald tijdstip gebonden bent voor het aankomen in je hotel of in het restaurant, zou je alles in theorie volledig contactloos moeten kunnen afhandelen.

Het vereist wat aanpassingsvermogen en flexibiliteit, maar het kan absoluut gedaan worden. Zeker nu 5G een realiteit is en sensoren goedkoper dan ooit zijn, kan een vrij simpele maatwerk oplossing gecreëerd worden om binnen je winkel, hotel of restaurant klanten de anderhalvemeter te laten respecteren – of dit nu via een waarschuwingssysteem in mandjes, kiosk afrekensysteem, of automatische routewijzer is.