Het Coronavirus. Alhoewel het klinkt als een heftige kater na een iets te gezellig avondje bij de plaatselijke Mexicaan, is het verre van dit. In de laatste weken zijn we meer te weten gekomen over deze snel verspreidende infectieziekte dan ons lief is. De ziekte heeft al duizenden en duizenden mensen besmet, niet alleen in China maar ook ver daarbuiten. Welke smart health tools kunnen helpen?
Bestrijding Coronavirus
Het percentage dodelijke slachtoffers is gelukkig niet zo hoog als dat het was voor bijvoorbeeld het SARS-virus, maar toch maakt dat de crisis niet minder urgent. De World Health Organisation besloot afgelopen weekend om een internationale noodtoestand uit te roepen, gezien de snelheid en de reikwijdte van verspreiding. Inmiddels is ook dicht bij huis de eerste besmetting gedetecteerd. In België werd de ziekte ontdekt in een recent geëvacueerde burger.
De wereld kijkt vol spanning toe, terwijl de maatregelen om verdere verspreiding te voorkomen steeds strenger worden. Zo hebben veel luchthavens al uitgebreide screenings voor binnenkomende passagiers uit China, terwijl terugkerende reizigers uit China in een verplichte quarantaine gesteld worden.
Quarantaine met het Internet of Things
Ook hier ontstond de afgelopen weken commotie over, toen bleek dat in Nederland – in tegenstelling tot onze buurlanden – potentieel besmette personen gewoon in hun eigen huis in quarantaine mogen gaan. Het RIVM verklaarde dit met de belofte dat de thuissituatie eerst streng gecontroleerd zou worden, deze mensen echt in absolute afzondering moeten blijven, en dat er dagelijks een speciale infectiearts langs zou komen.
Op dit punt gingen bij mij een aantal belletjes rinkelen. Niet alleen zijn zulke screenings en quarantaines hartstikke duur, ook zijn ze vaak reactief – waarbij een besmetting pas zichtbaar wordt zodra iemand duidelijke symptomen begint te vertonen. Inmiddels zijn er vanuit het vakgebied van het Internet of Things andere methodes beschikbaar, die (potentiële) patiënten 24/7 in de gaten kunnen houden en direct en effectief kunnen ingrijpen.
Telehealth toepassingen
De aanbevelingen van de WHO waren onder meer dat er beter toezicht gehouden moet worden in besmette regio’s en er meer moeite gedaan moet worden om zieken op te sporen, terwijl er op alle internationale (lucht)havens uitgebreide screenings verricht moeten worden.
Kijkend naar de mogelijkheden van het Internet of Things, zouden de zogenoemde telehealth toepassingen hier een uitkomst in kunnen zijn. Door patiënten en potentieel besmette personen op afstand in de gaten te houden, hoeven zij niet of veel minder vaak verplaatst te worden. Ook hoeven er geen personen fysiek bij hen in de buurt te komen voor bepaalde handelingen, zoals het opmeten van de temperatuur.
Een stuk goedkoper én veiliger, aangezien de besmetting uiteraard niet via het internet overgebracht kan worden. Dankzij camera’s en sensoren kan er op afstand veel data verzameld en geanalyseerd worden, niet alleen om in de gaten te houden of iemand daadwerkelijk symptomen begint te vertonen, maar ook om reeds geïnfecteerde personen in de gaten te houden zonder dat hier mensen aan te pas komen (die ook vervolgens weer risico lopen besmet te worden).
Smart Health : Eerste hulp automatisering
Daarnaast werkt het sneller dan de eerste hulp, in het geval van een echte pandemie. Ziekenhuizen zullen dan naar verwachting overvol raken, zoals ze nu al in de ‘ground-zero’ regio Wuhan zijn. Waar patiënten in een traditionele ziekenhuissetting vaak uren moeten wachten voor er een dokter beschikbaar is en vaak nog veel langer tot zij een bed toegewezen krijgen, kan een slimme toepassing ervoor zorgen dat deze tijd flink verkort wordt.
Het Mt. Sinai Medical Center in New York City experimenteerde onlangs met het AutoBed systeem, een samenwerking met GE Healthcare. Deze toepassing wijst beschikbare bedden toe aan binnenkomende patiënten op basis van urgentie, beschikbaar personeel en vergelijkbare ziektepatronen die gecombineerd kunnen worden in de triage.
Voor patiënten die vrijwel zeker besmet zijn met de ziekte, kan dit een enorm verschil maken. De ziekenhuizen kunnen binnenkomende patiënten effectiever verwerken en opnemen, terwijl de beschikbare sensoren en camera’s hen beter kunnen monitoren dan een fysieke dokter of verpleegster. Denk hierbij aan slimme matrassen, slim beddengoed, slimme infusen, etc. Het verkleint niet alleen de kans op besmetting van andere personen, aangezien de personen sneller geïsoleerd worden, ook maakt het de behandeling effectiever en verhoogt zo de overlevingskans.
Tracking van patiënten, personeel en apparatuur
In het geval van potentieel besmette personen, kan smart health tracking ook een enorm verschil maken. Zo kan er effectief nagegaan worden waar iemand die inderdaad de ziekte bij zich bleek te dragen geweest is, zodat er snel nagegaan kan worden welke personen daar aan hem of haar blootgesteld zijn geweest. Vanaf het moment dat iemand van het vliegtuig afstapt tot aan dat hij of zij thuiskomt en wie er daar allemaal langskomen, het kan allemaal in kaart gebracht worden.
Daarnaast werkt het goed binnen een ziekenhuissetting, waar niet alleen de patiënten zelf maar ook personeel en apparatuur gevolgd kunnen worden. Zo kan een dokter die later besmet bleek te zijn gelinkt worden aan personen die door hem of haar behandeld zijn, of kan een apparaat dat in contact is geweest met een ziek persoon met een enkele klik uit de roulatie gehaald worden en ingepland worden voor grondige reiniging.
Verder kan er dankzij tracking gecontroleerd worden of personen die zich in quarantaine zouden moeten bevinden dit ook daadwerkelijk doen. Handig in het geval van de Nederlandse geëvacueerden, die dus gewoon naar huis mogen – wie houdt echter in de gaten of zij toch niet even snel naar de plaatselijke supermarkt schieten voor een pak melk?
Surveillance drones
In China wordt er op het moment nog een schepje bovenop gedaan. Drones patrouilleren de straten, ter vervanging van politieagenten. Als er een persoon gesignaleerd wordt die geen mondkapje draagt, zijn deze drones in staat om de betreffende personen te waarschuwen en hen te dwingen om alsnog het kapje op te zetten. Deze drones kunnen ook samenscholingen herkennen en mensen wegsturen.
Weer andere drones zijn uitgerust met warmtecamera’s, en hebben tot doel om vanaf balkons of voor een raam de temperatuur van mensen te meten en zo ziektegevallen te herkennen en identificeren, zonder dat deze mensen hun huis uit hoeven (en zo potentieel anderen kunnen besmetten) of er een dokter langs hoeft te komen. Deze kunnen trouwens ook toegepast worden op (lucht)havens voor een screening van een binnenkomende vlucht, zonder dat hier douanepersoneel aan te pas komt.
In een onlangs uitgebracht filmpje wordt duidelijk hoe dit werkt. Een drone waarschuwt een groep Mahjong-spelende mensen om naar huis te gaan en niet in het openbaar af te spreken met anderen mensen. Een klein kind wordt verteld om zijn vader te halen en weg te gaan. Iets later vertelt een andere drone een oude vrouw om snel naar huis te gaan en haar handen te wassen.
Effectieve behandeling zieken met smart health
Eerder noemde ik het al, maar het IoT blinkt met name uit in haar capaciteit om zieke mensen constant en adequaat te monitoren en waar mogelijk snel in te grijpen – eventueel op afstand, bijvoorbeeld met slimme infusen of beademingsapparatuur. Waar deze behandeling zonder handen aan het bed vaak op kritiek kan rekenen omdat het onpersoonlijk en mechanisch zou zijn, is het in het geval van een mogelijke pandemie een uitkomst.
Behandelende personeel en bezoekers dienen immers zo kort en weinig mogelijk blootgesteld te worden aan het virus, iets waarbij het internet veel beter kan helpen dan gezichtsmaskers en beschermende kleding.
Natuurlijk zijn er veel lessen die de wereld kan trekken uit het Coronavirus. Ik hoop alleen maar dat het niet alleen negatieve lessen zijn, maar ook enkele positieve – waaronder de verbeterde signalerings- en behandelingsmogelijkheden dankzij het Internet of Things, oftewel smart health oplossingen.
