Internet of Things in de sport. Wimbledon, Tour de France, Cricket: Internet of Sports is overal
De sportzomer is alweer in volle gang: de Wimbledon-finales zijn dit weekend gehouden, de Tour de France is nog in volle gang, en ook voor cricket- en golf fans is er genoeg te genieten op tv. Het voetbalseizoen begint binnenkort weer, om nog maar niet te spreken van die talloze andere sporten die door gepassioneerde fans gevolgd worden. Waar men vroeger nog op een enkele manier deze sporten kon volgen – door het evenement te bezoeken, of, in latere tijden, door het bekijken van de uitzending hiervan op tv – is er tegenwoordig veel meer mogelijk. Mede door de opkomst van het Internet of Things, kunnen sportliefhebbers tegenwoordig op hun wenken bediend worden met Internet of Sports
Fans kunnen steeds dichter bij hun favoriete sporters of clubs komen, onder andere door steeds betere en meer gepersonaliseerde kijk-en-volg platforms. Maar ook kunnen er real-time insights gegenereerd worden over de prestaties van verbonden sporters en in stadions: dit kan door de sporter zelf gebruikt worden om zijn trainingsmethodes te verbeteren en zo nog beter te worden. Tegelijkertijd kan dit worden ingezet om de fans een nog grootsere belevenis en ervaring te geven.
Er zijn een aantal opvallende voorbeelden van IoT in de sport, die deze zomer te bewonderen zijn op sportvelden en in stadions over de hele wereld.
WIMBLEDON’S EIGEN WATSON
Zo heeft Wimbledon dit jaar weer actief gewerkt met Watson, het door IBM ontwikkelde AI systeem. Deze supercomputer heeft enorme hoeveelheden ruwe data voor zijn kiezen gekregen, waaronder ruim 50 miljoen gespeelde punten, social media commentaar, interviews met spelers en experts en krantenartikelen. Dit alles met één doel: om erachter te komen wat sommige spelers beter maakt dan anderen, en wat het verschil maakt tussen winst en verlies.
Dit alles heeft geleid tot ‘What Makes Great’: een toepassing die nieuw inzicht geeft in de attributen van een succesvolle tennisser. Het kijkt niet alleen naar fysieke prestaties en eigenschappen, maar ook naar de mentale en emotionele kenmerken, zoals de passie van de speler in kwestie en diens reactie op druk. Het is niet een simpele analytische tool die als number cruncher werkt en statistieken uithoest – het heeft ook een subjectief, kwalitatief element, waar het woorden en emoties van geschreven en gesproken commentaren gebruikt om tot nieuwe inzichten te komen.
Daarnaast wordt er op dit Britse tennistoernooi gebruik gemaakt van SlamTracker: een applicatie die big data verzamelt over wedstrijden. SlamTracker omvat onder meer de beslissingen van de umpires, radar-pistolen die de snelheid van de bal meten, en trackers die de locatie van de bal en de spelers doorgeven. Hiermee kunnen spelers en fans het spel beter analyseren en doorgronden welke tactieken in een bepaalde wedstrijd het beste zullen zijn.
Het terrein van Wimbledon is erg uitgestrekt – en voor de duizenden fans die elk jaar weer het toernooi bezoeken, kan het net een doolhof zijn. Gelukkig is daar nu ‘Ask Fred’: een door Watson aangestuurde robot, vernoemd naar tennisicoon Fred Perry, die als taak heeft om bezoekers de weg te wijzen, restaurants en andere faciliteiten te promoten, en er simpelweg voor te zorgen dat de bezoekers het meeste uit hun bezoek kunnen halen.
‘Ask Fred’ herleidt aan de hand van de vragen van bezoekers wat ze willen of waar ze naar op zoek zijn; en helpt ze vervolgens verder.
VERBONDEN FIETSEN IN DE TOUR DE FRANCE
Terwijl de Tour de France steeds dichter bij Parijs komt, is het de wielerfan wellicht al opgevallen dat er dit jaar opvallend veel statistieken over de wielrenners beschikbaar is. Ook hier is The Internet of Sports alom aanwezig. Door een samenwerking tussen de Tour de France en Dimension Data, wordt dit jaar data verzameld die rechtstreeks afkomstig is van de fietsen. Zo’n 600 lichtgewicht sensors (waarmee 200 fietsen verbonden kunnen worden) zijn vastgemaakt onder de zadels; die informatie doorgeven aan de vliegtuigen en helikopters die boven de Tour meevliegen.
Belangrijk in sport is om je concurrent niet al je trainings- en wedstrijddata te geven. Daarom kiezen veel wielrenners er nog voor om geen gebruik te maken van publieke wearables. De sensors onder hun zadel bieden echter een goed alternatief: sowieso zit er een transmitter in, waardoor hun locatie te allen tijde getracked kan worden, maar ook kan het de snelheid, hoogte en de hellingsgraad doorgeven waar de wielrenner op dat moment mee geconfronteerd wordt.
Hiermee wordt een databank gecreëerd met ruim 75 miljoen GPS pings, etappe data met de namen van de wielrenners, hun teams en hun huidige stand, en omgevingsdata zoals kaarten, ondergrond en het plaatselijke weer. Fans kunnen hiermee standen en prestaties van individuele wielrenners bijhouden op hun tv-scherm. Als ze meer willen, kunnen ze direct naar de live-tracking website gaan.
AUTOMATISCHE HIGHLIGHTREEL MASTERS GOLF
Het selecteren van de highlights uit duizenden uren van golf-beeldmateriaal kan een enorme uitdaging zijn, zeker onder een tijdslimiet: fans verwachten aan het eind van de dag een korte, duidelijke samenvatting te krijgen van de gebeurtenissen van die dag. Het Masters Golf toernooi is hier zeker geen uitzondering op: met 90 golfers, die verspreid over vier dagen meerdere rondes spelen, ontstaat er een enorme massa aan ruw materiaal die verwerkt dient te worden tot enkele minuten materiaal.
Er zijn video’s van iedere tee en iedere hole, om nog maar te zwijgen van de verschillende cameraposities waarmee deze in beeld gebracht kunnen worden. Dit alles moest voorheen handmatig doorgenomen worden om bruikbaar materiaal te vinden. Dit jaar zal het echter anders zijn: om de tijd die hiervoor nodig is te verminderen, heeft IBM een systeem bedacht die automatisch de highlights van individuele golfers opslaat.
Het systeem is getraind om beeldmateriaal in real-time te beoordelen, waarbij het potentiële highlights herkent aan bepaalde kenmerken – zoals gejuich van omstanders, high fives, triomfantelijk in de lucht geheven vuisten of andere gebaren, of specifieke woorden die de commentators gebruiken die opwinding aangeven. Ook kan het systeem tekst uit de beelden halen, waarmee spelers in een shot herkend kunnen worden (bijvoorbeeld aan hun naam op een tas of shirt).
Het eindresultaat? Een automatisch gegenereerd highlights pakket, die nog door de editors bekeken en aangepast kan worden voor het zijn weg vindt naar wereldwijde sportprogramma’s en de nieuwsgierige fans.
DRONES, VR EN VERBONDEN CRICKETSTADIONS
Alhoewel het hier in Nederland niet bepaald een populaire sport is, is het aan de overkant van het Kanaal zo ongeveer volkssport nummer 1: cricket! Vaak wordt er gedacht dat dit nogal een saaie, suffe sport is – waardoor het vrij gemakkelijk in de categorie ‘stoffig’ kan worden ingedeeld. Het zal dan ook menigeen verbazen dat juist deze sport voorop loopt als het aankomt op Internet of Sports!
Zo is cricket de pionier geweest op het gebied van technologische ‘scheidsrechters’, in de vorm van het Decision Review System (DRS), die zowel audio-, video- als Hawkeye analyses uitvoert. Ook is de sport an sich uitermate geschikt voor nog verdere IoT toepassingen: de wedstrijden zijn erg lang, waardoor er rekening gehouden moet worden met vele aspecten die de uitslag kunnen beïnvloeden: de kwaliteit van het veld, de windrichting en snelheid, andere weersinvloeden, noodzaak voor onderhoud aan spelapparatuur…
Zowel voor coaches en trainers (wat is de beste strategie, en welke spelers passen hier het beste bij?) als voor fans (wat zijn de laatste statistieken, wat is een up-to-date voorspelling van het vervolg?) zullen dergelijke real time insights de sport nog boeiender maken. Deze zomer zijn er al een paar die actief toegepast worden op de Engelse velden, te beginnen bij de ICC Champions Trophy.
Dit toernooi moet het eerste ‘smart cricket’-toernooi worden. Zo zijn er onder meer drones, die vanuit de lucht de staat van het veld beoordelen en dit onder meer doorgeven aan de verslaggevers en commentators, die deze weetjes weer met de fans kunnen delen.
Daarnaast worden de drie stadions – in Londen, Birmingham en Cardiff – verbonden met het internet, zodat ook thuiszittende fans dezelfde beleving hebben als degenen die op de tribunes zitten. Voor de fans die wel naar het stadion komen, worden er VR applicaties geïnstalleerd, waaronder een speciale stand waar fans door middel van simulaties kunnen ervaren hoe het is om op het veld te staan, tegen een professionele bowler.
Last but not least: de Batsense applicatie zal gebruikt worden, waarbij sensors op het handvat van de cricket bats onder andere de hoek, snelheid en kracht van een slag meten. Vervolgens verschijnt dit op een dashboard applicatie – beschikbaar voor zowel spelers, verslaggevers, als de fans!
CONCLUSIE: Internet of Sports mogelijkheden zijn onbeperkt
De mogelijkheden voor IoT in de sportwereld lijken eindeloos – en de snelheid waarmee dergelijke toepassingen in de afgelopen jaren verwerkt zijn in de verschillende sporten, toont aan dat dit ook herkend wordt in de beleidskamers. Het spel wordt er, zo is vaak beargumenteerd, eerlijker en rechtvaardiger door (hier spelen de zogenaamde Hawkeye systemen een grote rol in!); en aantrekkelijker voor fans. Statistieken en real-time sensor input bieden een extra laag van verdieping in de sport, die het geheel aantrekkelijker én interactiever voor de fans zal maken. IoT kan daarmee zomaar IoS worden: the Internet of Sports!