In een vorig blog ben ik begonnen aan het schetsen van een tijdslijn van de historie van Internet of Things, beginnende bij de allereerste ‘slimme’ toepassingen. Om er maar een paar te noemen: deze kwamen in de vorm van geldautomaten die verbonden waren met een centraal netwerk (1974); track-en-trace toepassingen voor containers op vrachtschepen (1990); en vending machines van Cola-flesjes die aan de hand van een sensor die op afstand uitgelezen kan worden om te bepalen wanneer er bijgevuld moet worden (1980).
Deze tijdslijn was ik gestopt in het jaar 2008, dat aan de basis stond van een mijlpaal: het telde als het jaar waarin er meer “dingen” met het internet verbonden waren dan mensen, en we officieel in de minderheid raakten. Een achterstand die we niet meer gaan inhalen, nu juist in de daaropvolgende tien jaar het aantal slimme objecten exponentieel bleef stijgen. Daarom ga ik in dit blog graag dieper in op de belangrijkste ontwikkelingen van het afgelopen decennium.
Meerdere partijen, waaronder Cisco, zien 2008 als de officiële geboortedatum van IoT. Zij definiëren het als “simply the point in time when more ‘things or objects’ were connected to the Internet than people”. Dit punt valt ergens in 2008, nadat de ratio dingen/mensen massaal gegroeid is van 0.08 in 2003 tot 1.84 in 2010.
2009
In dit jaar erkende Kevin Ashton, die algemeen erkend wordt als de geestelijk vader van de term ‘Internet of Things’, in het RFID Journal dat hij het idee heeft dat er nog te weinig kennis is van IoT – terwijl er meer dan ooit aandacht aan wordt besteed.
Hij vertelde: “I could be wrong, but I’m fairly sure the phrase ‘Internet of Things’ started life as the title of a presentation I made at Procter & Gamble (P&G) in 1999. Linking the new idea of RFID in P&G’s supply chain to the then-red-hot topic of the Internet was more than just a good way to get executive attention. It summed up an important insight—one that 10 years later, after the Internet of Things has become the title of everything from an article in Scientific American to the name of a European Union conference, is still often misunderstood.”
Met de Europese Unie-conferentie verwijst Kevin naar de allereerste European IOT Conference, gehouden nadat de E.U. officieel de term erkende – ook dit speelde allemaal aan het begin van 2009. Ook de Verenigde Staten blijven niet achter: de U.S. National Intelligence Council neemt het Internet of Things op als één van de 6 “Disruptive Civil Technologies” die tot 2025 een grote impact kunnen hebben op het functioneren van de overheid.
2010
Een belangrijke ontwikkeling die een enorme vooruitgang in het Internet of Things betekende: de prijs van sensoren zakt drastisch, waardoor het relatief goedkoop wordt om het in allerlei uiteenlopende ‘dingen’ te verwerken. Nagenoeg alles kan voorzien worden van een sensor.
Zo ook leeuwen in Kenia. Een open source wildlife tracking halsband systeem is ontwikkeld om de laatste 2000 levende leeuwen in het Afrikaanse land redden. Het systeem bestaat uit een tracking halsband, die dankzij een GPS/GSM module wildlife kan tracken en via een sms updates kan delen over hun exacte locatie. Eenmaal per uur wordt er zo’n sms met de locatie naar een speciale server gestuurd, die het omzet in een open source satellietkaart die de bewegingen van elk van de grote katten inzichtelijk maakt.
2011
Over slimme toepassingen voor het dierenrijk gesproken. In 2011 liet de Nederlandse start-up Sparked zien hoe ver de technologie met sensoren in een korte tijd gevorderd is. Zij brachten een slimme sensor-implantaat voor koeien op de markt, waarmee boeren inzicht krijgen in belangrijke waardes zoals hartslagfrequentie, ademhalingsfrequentie, temperatuur, vertering, eetgewoontes en bewegingen. Sms-waarschuwingen bij afwijkende waardes kunnen enorm waardevol zijn voor boeren, die tijdig kunnen ingrijpen bij zieke, zwangere, of weglopende koeien.
Ook werd in dit jaar het nieuwe protocol IPV6 (Internet Protocol version 6) publiekelijk gelanceerd. Dit protocol voor het gebruik van IP-adressen verving de vorige versie, die ‘maar’ 4,3 miljard adressen beschikbaar had. Adressen voor de nieuwe IPV6 kunnen uit 128 bits bestaan, waardoor er zo’n 3,4 x 10^38 – oftewel 340,282,366,920,938,463,463, 374,607,431,768,211,456 adressen kunnen worden toegewezen. Of, circa 50 quadriljard adressen per aardbewoner. Genoeg voor heel veel slimme toepassingen, dus.
2012
Een nieuw tijdperk breekt aan, waarin persoonlijke gezondheidsdata steeds meer in de cloud bewaard wordt. Zeker met de explosieve stijging van smartphones, tablets en slimme horloges kunnen patiënten door middel van internet applicaties data over hun gezondheid en welzijn bijhouden en waar nodig delen met hun doktor of zorgverlener. Dokters kunnen zo gemakkelijk hun patiënten in de gaten houden, waardoor minder persoonlijke afspraken nodig zijn – én aanwezige gegevens accurater en meer up-to-date zijn.
2013
Het jaar van de slimme vuilnisbakken. In 2013 wordt dit staaltje machine to machine (M2M) learning op de markt geïntroduceerd. De vuilnisbakken versturen berichten naar het netwerk over hoe vol ze zijn. Zodra er eentje geleegd moet worden, krijgt de vuilniswagen een seintje en wordt de meest optimale route gekozen voor de volgende vuilophaalronde. Inmiddels kun je slimme vuilnisbakken over de hele wereld terugvinden, zoals de BigBelly Solar, die gebruik maakt van zonnecellen en reeds 18,000 exemplaren verkocht heeft.
Dit was ook het jaar van chirurg Rafael Grossmann, die zijn Google Glass gebruikte om een operatie op te nemen. Hij wilde hiermee de technologie testen die erg nutting kon blijken voor intra-operatief overleg, mentoring en onderwijs. Eerst streamde hij de operatie enkel naar een iPad die iets verderop op een tafel lag, maar twee maanden later werd een knieoperatie al gelivestreamd voor collega’s en medische studenten.
2014
De medische ontwikkelingen gingen door in 2014. Aan het begin van dit jaar kwam een reeks nieuwe slimme producten op de markt die tot doel hadden onze gezondheid te verbeteren. Zo was er de eerste verbonden tandenborstel, ontwikkeld door het Franse bedrijf Kolibree, die gebruik maakt van 3D sensoren en vervolgens via Bluetooth data doorstuurt naar smartphones. Hier wordt het in een app geanalyseerd en inzichtelijk gemaakt.
Een andere slimme toepassing was een slim anticonceptie-implantaat die via een afstandsbediening uitgezet en ook weer aangezet kan worden. Zodra het implantaat een seintje krijgt, kan het het anticonceptie-medicijn afgeven om de draagster te beschermen voor ongewenste zwangerschappen. Gesteund door de Bill en Melinda Gates Foundation wordt het gezien als een goede manier om overbevolking in armere landen tegen te gaan.
Ook kondigde Google aan het begin van 2014 aan dat het werkte aan contactlenzen, voorzien van microsensoren, die constant het glucosepeil in het traanvocht van de drager meten. Deze data wordt automatisch doorgestuurd naar een smartphone of computer, die een alarm afgeeft als het glucosepeil te laag wordt. Super handig voor diabetespatiënten.
2015
Een enorme hoeveelheid slimme vervoersmiddelen waren al enige tijd in ontwikkeling – en werden in 2015 massaal voorgelegd aan de overheidsinstanties voor goedkeuring. Zo werden Yamaha drones die de gewassen besproeien en sprayen goedgekeurd voor gebruik op boerderijen. Technisch gezien is het meer een op afstand bestuurbare helikopter, al bleek het het begin van een heleboel nieuwe ontwikkelingen in geautomatiseerde voertuigen voor gebruik in agricultuur.
Ook was dit het jaar waarin driverless vehicles, of zelfstandig rijdende auto’s, uitgebreid hun testen uitvoerden op de openbare weg. Hoogtepunt van deze ontwikkeling was een testrit van fabrikant Delphi, dwars door de Verenigde Staten – van San Francisco naar New York City, over een afstand van bijna 5000 kilometer. Google beperkte haar testritten tot enkel het gebied rondom San Francisco, terwijl Honda en Mercedes kozen voor de veiligheid van een voormalige militaire basis.
2016
Waar tot aan dit jaar slimme polsbanden en horloges nog leidend waren als het aankwam op sensoren die wij direct op ons lichaam dragen; namen slimme kledingstukken in 2016 deze rol over. Recente schattingen wijzen uit dat er ca. 25 miljoen slimme kledingstukken verkocht zijn – tegenover niet meer dan 20 miljoen slimme polsbanden.
Slimme kledingstukken zijn bijvoorbeeld hardloopshirts die je hartslag meten, slimme yogabroeken die je houding analyseren en verbeteren, of de in ontwikkeling zijnde slimme spijkerbroeken (als samenwerking tussen Google en Levi), speciaal voor reizigers, die reisinformatie en andere gegevens op de stof vertonen.
Vandaag
Tot zover de historie van Internet of Things. Het moge duidelijk zijn dat er een heleboel nieuwe slimme toepassingen bijgekomen zijn. Alleen al de overweldigende keuze aan initiatieven die aanwezig waren bij het schrijven van dit artikel geven aan hoe ver we vooruitgegaan zijn. De Google Home en Amazon echo hebben hun plek verovert en die spraak assistenten gaan straks aan alles gekoppeld worden. Verzekeraars zetten IoT in voor nieuwe businessmodellen, Gemeenten verspreiden sensoren voor het beveiligen van auto’s in risicogebieden, zorgcliënten kunnen met IoT langer thuis wonen en ondernemers ontwikkelen nieuwe proposities en businessmodellen. Inderdaad allemaal met IoT.
Internet of Things is niet langer een abstract concept, het is een beweging die steeds verder rolt en steeds futuristischer wordt in haar uitwerkingen. Internet of Things is er vandaag en niet meer de hype vanuit Gartners Hypecycle.
Op naar de toekomst!
